Week 3: Toewin Laisan

Of ik al wat van mezelf geleerd heb de afgelopen weekjes? Ja, ik wist namelijk niet dat ik zo gehecht was aan schoenen. Ik heb 6 paar schoenen in totaal mee. De afgelopen dagen regende het alleen maar en was ik verplicht constant dezelfde schoenen aan te doen. Dinsdag had ik van 11.15 – 15.30 een break op school en dus ging ik maar even shoppen. Nu heb ik nieuwe schoenen voor nog geen tien euro en ben ik weer intens gelukkig. ☺☺☺
Nadeel is wel dat ik hoogstwaarschijnlijk de komende 10 weken zo'n lange break heb iedere dinsdag. Ik zie het al voor me… tien paar extra schoenen straks in mijn kast, haha!

Ik zal even bij dit reisverslag straks wat foto's toevoegen van de universiteit en het openbaar vervoer. Dat laatste is hier veel beter geregeld dan in Nederland. Voor 12 euro heb je een kaart, waarmee je voor een maand kunt reizen met de bus, trein, tram of metro. Niks heeft hier vertraging en de metro en tram arriveert om de vier minuten, heel ideaal! Je moet trouwens niet proberen de laatste vijf seconden nog naar binnen te glippen bij een trein of metro, dan zit je vast en heb je best een groot probleem, gok ik zo. Laatst stond ik te wachten op de metro met studiegenootjes en toen was er een man die net iets te dicht bij de rand stond. Via zo'n geautomatiseerde stem wordt er vriendelijk verzocht of je dan iets verder naar achteren wil gaan staan. Alleen had deze beste man oordopjes in en hoorde hij niet dat het werd omgeroepen voor hem. Twee of drie keer stond hij vervolgens te dicht bij de rand en werd vriendelijk herhaald of de man nou eens wat verder naar achteren wilde gaan staan. Wel goed trouwens want Bero, die ons in de eerste week een rondleiding gaf, heeft iemand zien vallen op de rails net toen de metro aan kwam….

Aan het begin van het college wordt af en toe de presentie gecontroleerd. Grappig genoeg heb ik echt een moeilijke naam. Als ze dan de namen opnoemen zit ik heel geconcentreerd te luisteren of ik mijn naam hoor. TOEWIN LAISAN, hoorde ik ineens. Net toen ik me bedacht uit welk land de persoon met deze bijzondere naam zou komen, besefte ik me pas, dat het mijn beurt was om mijn hand op te steken….. ☺

Verder ben ik nog steeds verkouden ook al neem ik best veel rust en drink ik veel kopjes thee met gember, citroen en honing. Het gaat al wel veel beter gelukkig hoor! Wel grappig trouwens van de week in de les was ik mijn neus aan het ophalen. Niet eens heel hard, maar toch wel zo irritant denk ik, dat de buurman naast me in de klas me een zakdoek aanbod. Hongaren snuiten hier echt heel ongegeneerd hard hun neus in de klas, heel bizar (en vies).

Vanavond gaan we ons inschrijven voor een weekendtrip naar Servië dat in maart zal plaatsvinden. Voor maar 80 euro!

PS: meld je links aan voor de mailinglist en dan krijg je een mailtje als ik iets nieuws heb geüpdatet!